"Blok smoleński"

W TVP „blok smoleński“.

Na pierwszy ogień jakieś popłuczyny ugotowane w Kanadzie na millerowyej kupie. 

Obraz na poziomie „Kapitana Klossa“ lub „Czterech Pancernych“... Przyjaźń polsko-rosyjska, zgodna współpraca, wina obcych ideowo pilotów i bohaterowie: Miller oraz Lasek. 

Wszystko narracją okrasił niejaki Konstanty Gebert – funkcjonariusz „GW“ – zgodnie z linią rosyjskiej propagandy.

Jednym słowem, całość – kupa mułu i 200 kg kitu...

Po filmie, w studiu profesorowie: Rońda i Artymowicz.

Rońda przedstawia konkrety, Artymowicz od czau do czasu tylko uśmiecha się ale argumentów brak. To podobno jakiś „naukowiec“ z Toronto.

Może chłop tam w gimnazjum uczy?

Później film Anity Gargas.

W nim konkrety, rozmowy ze świadkami.

Są też pokazane kłamstwa rządzących, nieróbstwo władzy i leserka komisji Millera.

Cały ten syf i bagno.

Tusk przed telewizorem ma czerwone uszy i rośnie mu nos. Kopacz już nie może odwrócić głowy w pokoju, bo strąca kichawką kryształy z komody i obrazy ze ścian...

Później znów profesorowie. Dyskusja bez sensu.

Rońda z konkretami i dokumentami, Artymowicz tylko usmiecha się. Nie przygotowany, bo pewnie nie miał czasu. Wypracowania dzieciakom sprawdzał,... czy coś tam innego?

Chwila przerwy.

Pojawiają się goście w studiu. Lisiecki, Karnowski, Stankiewicz, Kleiber, Wroński i Krzemiński. Mniej ciekawa część wieczoru. I tak nikt nikogo nie przekona.

Spokojne i logiczne wywody Lisieckiego.

Rzeczowość Karnowskiego, Stankiewicza, wstrzemięźliwość prof. Kleibera... Wroński intelektualizuje.

Za to pedał pieni się i wierci na stołku. Przerywa i zakrzykuje. Może kiszka swędzi...?

Wreszcie koniec bloku.

Mało ciekawie było ale za to pluralistycznie... i z pederastą, co najwazniejsze! 

Znaczy po europejsku.